Ton Lensink (Batavia, 22 oktober 1922 – Amsterdam, 13 februari 1997) was een geliefd Nederlands acteur, regisseur en schrijver. Zijn veelzijdigheid zorgde ervoor dat hij uitblonk in televisie, film, theater en literatuur, waardoor hij een onuitwisbare indruk achterliet in de Nederlandse cultuur.
Tita Tovenaar en Meer
Lensink is vooral bekend geworden door de kinderserie Tita Tovenaar. Hij speelde niet alleen de hoofdrol, maar regisseerde de serie ook, wat het tot een ware klassieker maakte. Daarnaast schitterde hij in andere televisieseries, zoals Morgen gebeurt het (1957-1959), waarin hij professor Plano speelde, Floris (1969), De kleine waarheid (1970) en Pommetje Horlepiep (1976). In Oorlogswinter (1975), gebaseerd op Jan Terlouws gelijknamige boek, speelde hij de rol van oom Ben.
Op het Witte Doek
Lensink maakte ook naam in de Nederlandse filmwereld. Hij was te zien in bekende films zoals Wat zien ik!? (1971), Naakt over de schutting (1973), Dokter Pulder zaait papavers (1975) en Rituelen (1989). Zelfs in de jaren negentig bleef hij actief, met een rol in de film Eva (1994).
Daarnaast verleende hij zijn stem aan hoorspelen, zoals Voorzichtig, niet stoten a.u.b. van Gerrit Pleiter.
Schrijver en Theatermaker
In de late jaren zeventig trok Lensink zich terug in Italië, waar hij zijn focus verlegde naar het schrijven. Hij publiceerde diverse boeken, waaronder Het kind met de grote voeten en Het boek H. Ook vertaalde hij toneelstukken van Eugène Ionesco, die later door de Nederlandse Vereniging voor Amateurtheater werden uitgegeven.
Na zijn terugkeer naar Nederland maakte Lensink zijn comeback op televisie met series als De Appelgaard en Moordspel. Hij stond ook opnieuw op het toneel, onder meer samen met Mary Dresselhuys.
Privéleven en Nalatenschap
Lensink had een fascinerend privéleven. Hij was getrouwd met actrices Henny Orri en Riny van Slingelandt, en had een relatie met Shireen Strooker. Zijn kinderen en kleinkinderen, zoals acteur Matteo van der Grijn, hebben zijn artistieke erfenis voortgezet.
Na zijn overlijden in 1997, op 74-jarige leeftijd, werd hij begraven op Begraafplaats Zorgvlied in Amsterdam. Zijn unieke nalatenschap in film, theater en literatuur maakt hem tot een van de grote namen in de Nederlandse cultuurgeschiedenis.
Ton Lensink blijft een icoon van veelzijdigheid en creativiteit, een naam die generaties inspireert.